LUIZJAŃSKIE GUMBO Z KURCZAKIEM

Znacie serial "Hart of Dixie"? To właśnie dzięki niemu dowiedziałam się o istnieniu potrawy o nazwie "Gumbo" i zapragnęłam jej spróbować, a także dowiedzieć się dlaczego jest aż tak popularna na południu USA. 

W serialu główni bohaterowie brali udział w lokalnym konkursie na najlepszą potrawkę i nie myślcie, że tego typu wydarzenia są fikcją scenarzystów. Przeszukując youtube znalazłam nawet filmik z mistrzostw świata w gotowaniu tej tradycyjnej potrawy z Luizjany. 

Nazwa "Gumbo" pochodzi od nazwy okry (gombo) w językach bantu (Nigeria-Kongo). Jest to danie przygotowywane najczęściej z okazji dużych świąt, jak Boże Narodzenie, Święto Dziękczynienia, itd. 

Z gumbo jest jak z polskim bigosem, mniej więcej wszyscy robimy go podobnie, ale każda rodzina ma swój własny przepis. Moja receptura powstała dzięki mojej koleżance z pracy (to chyba już się robi standard, że podpatruję ciekawe potrawy od znajomych) i niezliczonej ilości przepisów zamieszczonych na stronach internetowych. Bardzo zaciekawiły mnie spory dotyczące "prawdziwego" gumbo: dla niektórych dodanie okry do dania z kurczaka jest grzechem, a dla innych zagęszczenie sosu skrobią kukurydzianą jest już prawdziwym skandalem. 

Co natomiast się powtarza to fakt, że gumbo należy gotować kilka godzin i włożyć w to całe swoje serce :). Ważne jest użycie tzw. Świętej Trójcy kuchni południa USA, czyli selera naciowego, cebuli i zielonej papryki. 

W przepisie użyłam świeżej okry, wiem, iż jest ona praktycznie niedostępna w Polsce. Nie musicie jej dodawać do dania, ale w większych miastach warto jej poszukać. Podpytałam się innych blogerów o dostępność tego owocu i w Warszawie czy Krakowie są miejsca, gdzie można ją nabyć bez problemu. Ponoć bywa w Piotrze i Pawle, a także w sklepach z żywnością afrykańską i azjatycką. 

Przepis ze zdjęciami krok po kroku. 

Jeżeli przygotowałaś/eś danie z tego przepisu, prosimy o jego zdjęcie :). Wyślij je na adres a.rybinska@gmail.com. Fotografię opublikujemy w komentarzach i na naszym Facebooku (oczywiście podpiszemy Twoje dzieło).

O właściwościach okry przeczytacie tutaj: klik!

Kilka słów o Luizjanie, Nowym Orleanie i tamtejszej kuchni: 

Luizjana na mapie Stanów Zjednoczonych. Źródło: Wikipedia

W Luizjanie wymieszały się ze sobą tradycje z Francji, Kanady, Haiti (sławne voodoo). Bardzo silne wpływy tych kultur spowodowały, że stan ten jest wyjątkowy i spotkałam się z opiniami, że pojechać tam, to jak znaleźć się w innym państwie (w porównaniu z resztą stanów USA). 

Najważniejszymi miastami są: Nowy Orlean, Baton Rouge (stolica stanu). 

Kuchnia Luizjany dzieli się na dwa główne nurty kreolską i cajun (chłopską). Kreolska uważana jest za bardziej wyrafinowaną, a cajun jest prosta i przeważają w niej potrawy jednogarnkowe, a także ostre sosy i mieszanki przypraw. W obu typach znaleźć można silne wpływy europejskie (głównie francuskie, hiszpańskie i portugalskie) i afrykańskie. Obie także czerpią z bogactw Luizjany: owoców morza, raków, upraw. Nie mam pojęcia do której kuchni należy gumbo, bo różnie podają źródła, ale ze względu na przyprawy myślę, że może to być kuchnia cajun. 

Dania kuchni kreolskiej. Źródło: Wikipedia. 

Na koniec tego baaardzo długiego wstępu (a tak długie pisanie mi się zdarza naprawdę rzadko) słów kilka o miejscu, które pragnę odwiedzić, czyli o Nowym Orleanie. To największe miasto stanu i jednocześnie stolica kulturalna. Najwięcej o nim powiedzą Wam poniższe filmiki. 

Uliczne zespoły grające w Nowym Orleanie (zwróćcie uwagę na instrumenty :D). Miasto to jest kolebką jazzu. 

 

Czas na przepis na gumbo :)!

Podaję składniki na bardzo duży garnek, a na zdjęciach pokazuję przygotowanie dania z 0,25 porcji, ponieważ tym razem gotowałam tylko dla dwóch osób (jeden obiad).  

Składniki:

• 100 gramów boczku, pokrojonego w małą kostkę
• 1 kilogram kurczaka (mogą to być piersi, nóżki)
• pół kilograma aromatycznej kiełbasy* (nie dawałam)
• szklanka mąki
• pół szklanki oleju rzepakowego (można dać ciut mniej)
• 2 zielone papryki
• 2-3 selery naciowe
• 1 duża cebula
• 3 ząbki czosnku, przeciśnięte przez praskę
• 2-3 litry bulionu
• około pół kilograma okry
• łyżka koncentratu pomidorowego
• przyprawa cajun przepis - klik!, należy jej dodać tyle, aby danie było pikantne
• sól
• natka pietruszki do dekoracji
• szczypiorek do dekoracji (nie dawałam)

* W jednym z filmików na youtube polecano polską kiełbasę jako zamiennik kiełbasy Andouille, która jest tradycyjnym dodatkiem do gumbo. 

Wykonanie: 

1. Usmaż boczek. Przełóż go do osobnej miski, ale zostaw wytopiony tłuszcz na patelni.

2. Piersi kurczaka podziel na większą kostkę, zdejmij skórę z nóżek (opcjonalnie). 

3. Na wytopionym tłuszczu usmaż kurczaka. Przełóż do miski. 

4. Seler naciowy, paprykę i cebulę pokrój w kostkę. 

5. Najtrudniejszą częścią przygotowania gumbo jest stosunkowo płynna zasmażka (roux). Do szklanki przelej tłuszcz pozostały po smażeniu kurczaka i uzupełnij go olejem rzepakowym (tłuszczu ma być łącznie pół szklanki). Wlej tłuszcz na patelnię i stopniowo dodawaj do niego mąkę. Mieszaj cały czas intensywnie za pomocą trzepaczki (ma nie być grudek). Następnie zmień trzepaczkę na drewnianą łyżkę i mieszaj zasmażkę przez około 20-30 minut (mieszaj nieustannie!). Podstawą smaku gumbo jest właśnie długo smażone roux. Niektóre panie domu robią je tak długo, aż płyn uzyska kolor niemal czarny. Ja zadowoliłam się kolorowem karmelowo-czekoladowym. Nie wolno dopuścić do przypalenia się zasmażki, ponieważ stanie się wtedy gorzka i będzie trzeba zacząć proces od nowa. Moją zasmażkę gotowałam na mniejszym średnim gazie. 

6. Przelej roux do dużego garnka (uważaj, bo jest to płyn niezmiernie gorący!) i wsyp do niego warzywa. Wymieszaj je i duś przez około 7 minut. 

7. Dodaj do garnka ząbki czosnku przeciśnięte przez praskę. Smaż minutę. 

8. Stopniowo zalewaj warzywa gorącym bulionem. Mieszaj, aby zasmażka dobrze połączyła się z bulionem. Być może nie będziesz potrzebować całego bulionu. Danie ma być jednak dość płynne. 

9. Dodaj do garnka koncentrat pomidorowy i przyprawę cajun (do smaku). 

10. Gotuj na małym gazie i nie przykrywaj garnka przykrywką.

11. Kiedy warzywa będą al-dente dodaj do potrawy kurczaka i kiełbasę (można ją wcześniej podsmażyć). Gotuj około 20-30 minut (można gotować i dłużej). 

12. Okra ma to do siebie, że pod wpływem ciepła wydziela sporo śluzu, który nie jest zbyt przyjemny. Aby się go pozbyć wystarczy pokrojone warzywo podsuszyć na suchej patelni niewielkim ogniu. Trzeba dość często ją mieszać, aby się zbytnio nie przypaliła. 

13. Na parę minut przed zakończeniem gotowania dodaj do potrawki okrę i boczek. Dopraw danie solą. 

14. Podawaj na gorąco z ryżem. Udekoruj szczypiorkiem i natką pietruszki. 

Gumbo świetnie smakuje też na drugi dzień, kiedy potrawa się "przegryzie".

Smacznego :)